Solo Części ciała jest efektem choreograficznej fascynacji twarzą. Performans bada zarówno jej anatomię i fizjologię, jak i zdolność do bycia nieustannie zmieniającym się obrazem, generującym znaczenia, emocje i tożsamości.
Tradycyjnie twarz uważana jest za nośnik prawdy, interfejs sfery psychicznej człowieka, a język jej analizy naładowany jest romantyczną mitologią. Jednocześnie ma zdolność do inicjowania własnych praktyk cielesnych, które uczestniczą w intensywnej wymianie z innymi obszarami kultury i polityki.
Skąd wzięła się charakterystyczna dla tańca współczesnego obsesja na punkcie neutralnej twarzy i co ta neutralność miałaby właściwie oznaczać? Jaki jest związek groteski i kobiecej podmiotowości? Co współczesna choreografia twarzy mówi nam o kulturowej opresji?
Ramona Nagabczyńska
Tancerka i choreografka pracująca na rynku polskim i międzynarodowym.
Do prac jej prac choreograficznych należy m.in. New (Dis)Order (2012), Re//akumulacja (2012), pURe (2015), MORE (2017), Części ciała (2019), Silenzio! (2021), Le Jeu de Massacre (2021) wspólnie z Barbarą Kingą Majewską oraz Błogo (2022). Dwukrotnie została wybrana do sieci Aerowaves, a w latach 2015-2019 była artystką sieci apap Performing Europe. W 2021 zdobyła nagrodę za reżyserię spektaklu Silenzio! na festiwalu Boska Komedia.
Jest jedną ze współzałożycielek kolektywu Centrum w Ruchu.