“Boa” to pierwszy spektakl choreograficzny w historii Narodowego Starego Teatru w Krakowie. Jego głównym tematem i obszarem ruchowej eksploracji jest pożądanie, rodzaje jego manifestacji, ucieleśniania i performowania. W „Boa” choreograf Paweł Sakowicz zastanawia się nad tym, jakimi drogami pożądanie cyrkuluje w ciele; jak realizuje się poprzez przestrzenną orientację ciał; jak bywa zapośredniczane przez kulturę popularną, dyskursy i technologie oraz jakie są tego ucieleśnione konsekwencje. Przemierzając trajektorie pożądania „Boa” skupia się przede wszystkim na dwóch częściach ciała: biodrach oraz oczach, które by dotykać nie potrzebują zmysłu dotyku. Sakowicz sięga po filmowe narzędzia budowania relacji, organizowania obrazu i internalizowania cudzego spojrzenia, choć na scenie nie ma żadnej kamery. Ciała stają się tu nośnikami śladów ukradzionych choreografii i skrawków ognistych telenowelowych fabuł. Aktorki i aktorzy praktykują uwikłane w kulturowe stereotypy tańce społeczne Południa, uwodzą nieistniejącą kamerę, istniejącą publiczność i siebie nawzajem. Siedem ciał w różnym wieku i kształcie wprawia biodra w ruch falujący, który staje się sposobem bycia w świecie, równie płynnym i nieoczywistym, co nieznoszące linii prostych ścieżki queerowych pragnień oraz relacji. W „Boa” Pawła Sakowicza pożądanie jest jak łaszący się kot – nieustępliwe, nieodwoływalne, ale niekoniecznie drapieżne, oszalałe czy arcyzmysłowe. Zdaje się być stanem domyślnym; to modus operandi. […] To wszystko wiruje w nieco ponadgodzinnej choreografii jak karuzela w postmodernistyczno-surrealistycznym lunaparku wrażeń, z której schodzi się na miękkich nogach. Alicja Műller, teatralny.pl W spektaklu wykorzystane są światła stroboskopowe oraz głośna muzyka.

Paweł Sakowicz jest choreografem i tancerzem. Szczególnie interesuje się historią tańca i kwestiami zawłaszczania kulturowego w choreografii. Prace Pawła obejmują: „Jumpcore” (Zachęta - Narodowa Galeria Sztuki), "Masakra" (Nowy Teatr w Warszawie), "Amando" (Muzeum Narodowe w Warszawie), "Wir" (Instytut Teatralny w Warszawie), "Imperial" (Teatr Komuna Warszawa), "Fatamorgana" (Studio Hrdinu w Pradze), "Boa" (Narodowy Stary Teatr w Krakowie) i "Laguna" (TR Warszawa). Swoje prace prezentował m.in. na trzech edycjach Polskiej Platformy Tańca, Festiwalu Boska Komedia, Festiwalu Santarcangelo, Zürcher Theater Spektakel, Festiwalu Sirenos, Warsaw Gallery Weekend, La Biennale de danse du Val-de-Marne, Muzeum Susch, Kunsthaus Hamburg, Tramway Glasgow, CAC New Orleans, NYU Skirball i Bohemian National Hall w Nowym Jorku. Regularnie współpracuje z Anką Herbut, Anną Smolar i Łukaszem Twarkowskim.