Spektakl "WoW" to ekspresyjny duet choreograficzny, według koncepcji artystki tańca Marty Wołowiec oraz w wykonaniu Marty Wołowiec i Tomasza Pomersbacha, powstały w ramach projektu Przestrzenie Sztuki TANIEC we Wrocławskim Teatrze Pantomimy. W czasach mroku i niepokoju, artyści zastanawiają się nad tym, czym jest przyjemność w życiu, przyjemność z tańczenia czy z oglądania tańca. Balansują na granicy popu, kiczu i bezkresnego transu. Ich ciała pochłonięte choreomanicznym tańcem, odbijają się od ziemi, unoszą jednocześnie w stan błogości i zatracenia. Spektakl w warstwie wizualnej i dramaturgicznej współtworzą artyści: Janusz Orlik - dramaturgia, Wojciech Kiwer - muzyka, Klaudia Kasperska - reżyseria świateł, Dominik Więcek - kostiumy. Punktem wyjścia do pracy nad spektaklem był fenomen choreomanii oraz najnowszy album Florence and The Machine zatytułowany tym samym określeniem (CHOREOMANIA). Choreomania to taneczna plaga, która przez ponad dziesięć wieków pojawiała się w różnych miejscach Europy. Mania tańczenia na ulicach zgromadziła setki osób we wspólnym szalonym tańcu do wycieńczenia, do utraty przytomności, a czasem – do utraty życia. Do dziś przyczyny tych ekstatycznych ruchów kojarzone są albo z nieświadomym zażyciem psychodelików, w postaci zatrucia sporyszem, grzybem żerującym głównie na trawach i zbożach, albo z chorobą zwaną pląsawicą. Jedna z teorii podaje także, że bezustanny taniec był skutkiem załamania nerwowego, którego przyczyną miał być specyficzny czas pełen zaraz, wojen i katastrof naturalnych. "Taniec w tym kontekście jawi się jako mechanizm odreagowywania, naturalny, niepohamowany instynkt (tańca przecież nikt nie wymyślił, a każdy wie, jak tańczyć). To taniec dla wszystkich, jakkolwiek patetycznie to brzmi. Repertuar muzyczny wskazuje na spontaniczne potańcówki ze znajomymi, gdy przerzucamy się radiowymi hitami. Nagle znika wstyd, a pojawia się ekstaza". Weronika Nagawiecka, DIDASKALIA

Marta Wołowiec (bio) www.martawolowiec.com Choreografka, performerka, tancerka. Autorka spektakli solowych i kolektywnych, tworzonych we współpracy z polskimi oraz zagranicznymi twórcami, w tym: “WoW", "Lil", “Tens”, “Light Darkness”, “Guppy 13”, “TYTUM”, “Naturgemalde”, “Kobiety Wyspiańskiego”, "Hold on", “spectral layers of movement”. Jako artystka występowała na scenach w Polsce, w Niemczech, Holandii, Szwajcarii, Bułgarii, Norwegii, Szwecji, Libanie, Włoszech, Rumunii, Danii, Francji i na Litwie. Jej autorskie projekty prezentowane były na festiwalach w Polsce i za granicą, w tym TANZWERKSTATT EUROPA w Monachium, New Baltic Dance Festival w Wilnie czy MILANoLTRE Festival w Mediolanie. Poza własnymi projektami, tworzy choreografię i ruch sceniczny w teatrach dramatycznych i teatrach lalek. Otrzymała Nagrodę Specjalną w Konkursie o Nagrodę Teatralną im. Stanisława Wyspiańskiego za spektakl “Naturgemalde”, a jej najnowsza praca pt. "WoW" otrzymała możliwość międzynarodowego tournée w ramach projektu Poland Dances Tournée. Współpracowała m.in. z KORZO Theatre (Holandia), Dancehaus piu (Włochy), Narodowym Starym Teatrem w Krakowie, Wrocławskim Teatrem Współczesnym, Teatrem Muzycznym Capitol, Instytutem Grotowskiego, Teatrem Groteska w Krakowie, Teatrem Banialuka. Uczestniczyła w międzynarodowym projekcie Crossroad - inhabiting the world, podczas którego odbyła rezydencje artystyczne w Libanie, Belgii i we Włoszech. Była także producentką międzynarodowego kolektywu iCoDaCo 2018-2020 (Kreatywna Europa). W ramach tej współpracy odbyła rezydencje artystyczne w Szwecji oraz w Hongkongu. W sierpniu 2024 dzięki międzynarodowemu stypendium Culture Moves Europe zrealizowała dwutygodniową wizytę studyjną w Berlinie u szwedzkiego choreografa Jefty van Dinthera - przyglądając się jego pracy nad spektaklem AUSLAND. Uczestniczka międzynarodowego programu choreograficznego ATLAS podczas ImpulsTanz w Wiedniu (2025). W swoich własnych pracach choreograficznych artystka eksploruje temat energii i ruchu progresywno-transowego. Ważny jest dla niej naturalny przepływ, a także zaangażowanie widza poprzez wzajemne pobudzanie uważności ciała i umysłu. ​ Wyróżniona w Miesięczniku Teatr przez Annę Królicę w podsumowaniu sezonu 2021/2022: "(...) artystką coraz wyraźniej zaznaczająca swoją obecność na polskiej scenie tańca i własny język choreograficzny jest Marta Wołowiec, poszukująca w ruchu i w niuansach, pomiędzy małymi gestami, transowym działaniem i choreografią. Intrygująca zarówno w autorskich kreacjach jak i wykonawczych partiach w spektaklach innych choreografów". Dodatkowo, przez dekadę współtworzyła Krakowskie Centrum Choreograficzne, a w latach 2018-2023 pełniła w nim funkcję kierowniczki. Była kuratorką i inicjatorką wielu wydarzeń lokalnych, ogólnopolskich i międzynarodowych w obszarze tańca i choreografii, w tym Krakowskiego Festiwalu Tańca. Członkini Stowarzyszenia Forum Tańca. Fundatorka i prezeska Fundacji Łagodnie. Freelancerka.