Eleusis to spektakl, który poprzez przykład życia Demeter i Persefony ukazuje los Wielkiej Matki (Magna Mater) sprzed czasów ustanowienia patriarchalnego panteonu bóstw. Jego głównym tematem jest przemieniająca siła miłości, która potrafi zamienić zbrodnię w akt współczucia wobec ludzkości – gdy bogini życia ofiarowuje złote kłosy zboża, czyli wieczne pożywienie dla ciała, oraz rytuał, który wyzwala ludzką duszę ku nieśmiertelności. Spektakl opowiada historię matki, która traci córkę porwaną przez zazdrosnego boga. Za pomocą pieśni polifonicznych towarzyszymy jej w ziemskiej wędrówce; poprzez ruch i słowo ukazujemy spotkania i trudy bogini płodności. To mityczna opowieść o tym, jak zło, dzięki miłości i przebaczeniu, przemienia się w oczyszczającą praktykę wspólnotowych misteriów w Eleusis.

GRZEGORZ BRAL Reżyser teatralny, nauczyciel Aktorskiej Metody Koordynacji. Prezes Fundacji Bral , współzałożyciel i dyrektor artystyczny Teatru Pieśń Kozła, dyrektor artystyczny Brave Festival - Przeciw wpędzeniom z kultury, Brave Kids i Brave Together; dyrektor projektu "Zasadźmy sobie las", prezes Fundacji Bral. Od lat 90. działa na rzecz organizacji charytatywnej ROKPA International. W 2013 roku powołał własną szkołę teatralną w Londynie - Bral School of Acting. Studiował literaturę, psychologię i wiedzę o teatrze. Od 1987 do 1992 współpracował z Akademią Praktyk Teatralnych Gardzienice. W latach 2010 - 2012 był dyrektorem artystycznym Teatru Studio w Warszawie. Teatr Pieśń Kozła powstał w 1996 roku i stał się jednym z najciekawszych i najwybitniejszych przykładów nowej polskiej awangardy teatralnej w ostatnich latach. Bral został wielokrotnie nagrodzony za wybitne osiągnięcia artystyczne. Na liście odznaczeń i nagród są między innymi Zasłużony dla Kultury Narodowej, Scotsman Fringe First 2004 oraz Herald Angel 2004 (za przedstawienie Kroniki – obyczaj lamentacyjny). W 2009, jego teatr był nominowany do Europejskiej Nagrody Teatralnej w kategorii Nowe Rzeczywistości Teatralne. Podczas Fringe Festival 2012 w Edynburgu, przedstawienie Pieśni Leara w reżyserii Brala zostało nagrodzone Fringe First, to najstarsza i najbardziej prestiżowa nagroda festiwalu. Nagroda ta wręczana jest co roku najbardziej innowacyjnym projektom festiwalu przez gazetę The Scotsman. Ponadto Pieśni Leara dostało nagrodę Herald Archangel oraz nagrodę specjalną w ramach Musical Theatre Matters Awards podczas tej samej edycji festiwalu. Pieśni Leara zajęło pierwsze miejsce w ranking przygotowanym przez The List spośród wszystkich spektakli teatralnych zaprezentowanych w Edynburgu. Przedstawienia zostało również nominowane do Total Theatre Award. Działalność edukacyjna jest również bardzo ważnym aspektem działalności zawodowej Brala. Wraz z zespołem Teatru Pieśń Kozła, stworzył unikatową metodę szkolenia aktorskiego, która nazywa się Aktorską Metodą Koordynacji. Technika ta zainspirowała wielu artystów. Jego działalność edukacyjna oraz coroczne warsztaty przyciągają aktorów i reżyserów z całego świata. W Wielkiej Brytanii, siedem z piętnastu szkół teatralnych zawierało elementy Aktorskiej Metody Koordynacji w swoich programach. Bral ma na swoim koncie organizację wielu warsztatów na całym świecie. Do 2012 roku uczył technikę dramy w ramach programu studiów magisterskich aktorskich prowadzonego przez Teatr Pieśń Kozła we współpracy z Manchester Metropolitan University. Od 2013 roku działalność edukacyjna prowadzona jest we współpracy z Bral School of Acting w Londynie. Dorota Ficoń Demeter, Actor Absolwentka krakowskiej Państwowej Wyższe Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego, współzałożycielka Teatru Witkacego od początku jego istnienia w 1985 roku. Stworzyła wiele niezwykłych ról – zarówno demonicznych kobiet, jak i wrażliwych intelektualistek. Znakomicie odnajduje się w spektaklach „witkacowskich” ,grając m.in. Mamalię w „Pragmatystach” (1984), Babcię Julię w „Sonacie b” (1989), Zabawnisię w „Nowym Wyzwoleniu” (1992), Księżną Alicję of Nevermore w „Kurce wodnej” (1999), Różę van de Blaast w „Bezimiennym dziele” (2006), Aktorkę w „Oni albo Ha! Sio® czyli nie drażnić kota” (2014), Lady Leokadię Clay w „Metafizyce dwugłowego cielęcia” (2015). Zagrała również Rosaurę w „Życie jest snem” Pedro Calderona (1985), Piękną Helenę, Żonę w „Doktorze Fauście” Christophera Marlowe’a (1986), Heloizę w „Sic et non” Ronalda Duncana (1987), Salome w „Benedictusie” wg „Salome” Oscara Wilde’a (1989), Abigail w „Czarownicach z Salem” Arthura Millera (1995), Kławdię Chauchat w „Czarodziejskiej górze” Tomasza Manna (2001), Księżną Himalaj w „Operetce” Witolda Gombrowicza (2017), Matkę w „Rzeźni” Sławomira Mrożka (2019), Raniewską w „Wiśniowym sadzie” Antoniego Czechowa (2021), czyniąc z każdej roli wspaniałą i niezapomnianą kreację. Świetnie odnajduje się również w sztukach teatru absurdu, takich jak „Cabaret Voltaire” (1986), „Fin” Artauda (1996), „CCY Witkac-Y” (2009) czy „Chimeryczny lokator” Rolanda Topora (2022). Współreżyserowała spektakl „Kto się boi Virginii Woolf?” (2002). Wydała dwie płyty – „Popylone pienie” (2010) do wierszy St. I. Witkiewicza z muzyką Włodzimierza Kiniorskiego oraz solową płytę „Intymne” (2015) z piosenkami ze spektakli Teatru Witkacego z muzyką Jacka Chruścińskiego. W swoim dorobku artystycznym ma również dwa recitale: „Vis-à-Vis” oraz „Intymne” . Otrzymała Główną Nagrodę Aktorską na XXXII Opolskich Konfrontacjach Teatralnych – Klasyka Polska (2007) za rolę Róży van der Blaast w spektaklu „Dzień dobry Państwu – Witkacy” w reż. Andrzeja Dziuka. W 2010 roku została odznaczona Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a w 2015 roku otrzymała Nagrodę Województwa Małopolskiego Polonia Minor. W 2017 roku została uhonorowana Złotym Liściem Retro za role w spektaklu „Takie małe nic” w reżyserii Andrzeja St. Dziuka w ramach Ogólnopolskiego Festiwalu Piosenki Retro. W 2025 roku otrzymała Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” . Andrzej Bienias Hades, Bass Absolwent krakowskiej PWST, od 1996 roku aktor Teatru Witkacego, na którego scenie zagrał między innymi w „Wariat i zakonnica” Witkacego, "Dżuma" Alberta Camusa, "Barabasz" Pär Lagerkvista, „Na Niby – Naprawdę” Lope de Vegi, "Performans" Fiodora Dostojewskiego, "Operetka" Witolda Gombrowicza, "Wahazar" Witkacego. Został wyróżniony za role w przedstawieniach "Barabasz" i "Człapówki – Zakopane" przez Jury IV Ogólnopolskiego Konkursu na Teatralną Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Europejskiej 2009. Wyreżyserował koncert „Wyzwolone sny – czyli Rzecz o Nie-pospolitej” z okazji setnej rocznicy odzyskania niepodległości oraz spektakle „Hotel Utopia” i „STACHURA – się powie o tym wolniutko, a Ty tylko słuchaj” , w którym występuje również jako muzyk. Jest współzałożycielem zespołu NIC DO UKRYCIA, z którym wydał dwie płyty "Niepłytka płytka" i "Audio Boog" . Ewa Szczypińska Persephone, Soprano Ukończyła szkołe muzyczną pierwszego stopnia w klasie skrzypiec oraz drugiego stopnia w klasie wokalnej w Szczecinie. Studentka II roku studiów magisterskich Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie wydziału wokalno-aktorskiego specjalność - śpiew solowy w klasie prof. dr Izabeli Kłosińskiej. Laureatka 1 miejsce w konkursie 2nd International Bel Canto Singing Competition w Niemczech. W 2023 roku debiutowała jako tytułowa Mała Syrenka w musicalu Mała Syrenka w Mazowieckim Teatrze Muzycznym im. Jana Kiepury w Warszawie w reż. Jana Bzdawki. W latach 2021-2022 współpracowała ze Szczecińskim Teatrem Muzycznym Fame. W musicalu Wiśniowy Sad, kreowała postać Duniaszy. Brała udział w spektaklu „Akademia Pana Kleksa w reż. Piotra Stawskiego (postać Bożenki). Śpiewała w Koncertowej wersji „Widm” S.Moniuszki w Filharmonii w Kownie (partia sopranu) oraz Koncertowej wersji musicalu Nędznicy w teatrze Rampa w Warszawie (Cosette). W 2023 roku śpiewała Partie Novizii w operze „Suor Angelica” G.Pucciniego w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej w Warszawie w reż. Ewy Rucińskiej oraz w 2024 roku podczas festiwalu Pucciniowskim w Teatrze Wielkim w Łodzi. Edyta Krzemień Demeter, Soprano Edyta Krzemień to ceniona wokalistka i aktorka, znana z wyrazistych kreacji scenicznych w teatrze muzycznym, dubbingu filmowym oraz w salach koncertowych w całej Europie. Absolwentka Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, występowała jako główna wokalistka w światowym tournée Cirque du Soleil ECHO. Wśród jej najważniejszych ról scenicznych znajdują się m.in. Christine w Upiorze w operze, Fantine w Nędznikach, a także główne role w takich spektaklach jak Sweeney Todd, Tarzan, Jekyll & Hyde, Matylda, Miss Saigon, Sister Act, Ghost i wielu innych. W dubbingu filmowym użyczyła głosu (mówionego i śpiewanego) postaci Królewny Śnieżki w polskiej wersji językowej Królewny Śnieżki i Siedmiu Krasnoludków, a także brała udział jako wokalistka chóru w polskich wersjach Krainy Lodu II, Aladyna, Kopciuszka, Pięknej i Bestii oraz Mary Poppins. Edyta regularnie koncertuje z filharmoniami w całej Europie. Współpracuje z kompozytorem muzyki filmowej Zbigniewem Preisnerem, występując na międzynarodowych festiwalach wykonując utwory z filmów K. Kieślowskiego oraz biorąc udział w nagraniach, m.in. W poszukiwaniu dróg (płyta platynowa). Obecnie występuje w koncertach w całej Europie, m.in. wykonując III Symfonię Henryka Mikołaja Góreckiego („Symfonię pieśni żałosnych”). Agata Flondro Metanira, Alto Absolwentka Akademii Muzycznej w Gdańsku ,oraz Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Od 2014 związana z Operą Krakowską w Krakowie. W listopadzie 2017 została finalistką Międzynarodowego konkursu wokalnego „Coop Music Awards” w Mediolanie. W 2018 roku zadebiutowała w partii Młodej Dziewczyny w operze „Manru” I.J.Paderewskiego - Opera Krakowska. W 2019 i 2021 wystapila w Festiwalu Opera Rara w Krakowie w spektaklu Casandra&Just. W 2021 zdobyła drugie miejsce w Międzynarodowym Konkursie Wokalnym "Bella Voce" w Busko - Zdrój. Od 2019 roku współpracuje z Teatrem Pieśń Kozła. W 2023 roku zadebiutowała w partiiMolly w operetce "Loteria na Mężów, czyli narzeczony nr 69" K.Szymanowskiego. Iwona Wall Iris, Mezzo-soprano Absolwentka z wyróżnieniem AkademiiMuzycznej im. I. J. Paderewskiego oraz Studia Sztuki Teatralno-Aktorskiej w Poznaniu. Na scenie operowej wykreowała m.in. tytułową Carmen w operze Bizeta, Suzuki (Madama Butterfly), Maddalenę (Rigoletto), Myrtale (Thaïs), Trzecią Damę (Czarodziejski Flet), Mercedes (Carmen) oraz Jadwigę w Strasznym Dworze. Występuje regularnie na najważniejszych scenach operowych w Polsce, w tym w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie, Teatrze Wielkim w Poznaniu, Operze Bałtyckiej w Gdańsku oraz Teatrze Wielkim w Łodzi. Jej międzynarodowa kariera obejmuje występy m.in. w Chicago, Szanghaju, Shenzhen, Ganzhou, Huichang, Bratysławie, Berlinie, Hamburgu, Frankfurcie i wielu innych miastach. Agnieszka Michalik Rhea, Mezzo-Soprano Agnieszka Michalik – aktorka i tancerka. Od 2017 roku aktorka Teatru Witkacego w Zakopanem. Absolwentka Wydziału Teatru Tańca Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie. W roku akademickim 2016/2017 otrzymała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za osiągnięcia artystyczne. Jest laureatką Nagrody im. Andrzeja Nardellego za najlepszy debiut aktorski w 2018 roku za rolę DI. w spektaklu Raz - dwa - raz na postawie Cmentarzyska samochodów Fernando Arrabala w reżyserii Andrzeja St. Dziuka. Alicja Bral Hecate, Mezzo-Soprano Alicja Bral — dramatopisarka, poetka, badaczka teatru, doktor nauk humanistycznych. Posiada dwa doktoraty: z historii teatru (Uniwersytet Gdański, 2010) oraz PhD in Practice as Research (University of Kent, Wielka Brytania, 2021). Od 2016 roku tworzy teksty dramatyczne i poetyckie dla teatrów w Polsce i za granicą. Współautorka spektakli Teatru Pieśń Kozła we Wrocławiu — jednego z czołowych polskich zespołów teatralnych o międzynarodowej renomie. Jej teksty towarzyszyły powstaniu takich przedstawień jak: Szaleńczy Bóg, Wyspa, Hamlet – komentarz, Siedem bram Teb, Anty-gone, Ekstaza, Raport Kasandry, Wojownik, Apokryf, Andronikus – synekdocha, Idiota – studium o miłości, Agon, Eleusis. Pisze także dla innych teatrów — m.in. Labirynt Schulza, Iwona, księżniczka Burgunda. W 2013 roku wraz z Grzegorzem Bralem założyła w Londynie Bral School of Acting — międzynarodową szkołę kształcącą aktorów. Od 2015 roku prowadzi tam zajęcia antropologii teatru, technik aktorskich i pisania scenicznego. W latach 2008–2013 współpracowała z Gdańskim Teatrem Szekspirowskim, gdzie koordynowała nurt offowy. Wcześniej (2005–2008) współtworzyła Gdańską Scenę Tańca Współczesnego (DanceDesk.pl) przy Nadbałtyckim Centrum Kultury. Jako producentka i menedżerka kultury ukończyła studia podyplomowe z zarządzania projektami (Uniwersytet Gdański, 2012). Obecnie współpracuje z Uniwersytetem Gdańskim, gdzie prowadzi zajęcia z zarządzania w kulturze na Wydziale Zarządzania Instytucjami Artystycznymi. Aktorka/ performerka w Teatrze Pieśń Kozła od 2019 roku. Dariusz Dudzik Eumolpus, Tenor Aktor, tancerz, pedagog. Absolwent Wydziału Aktorskiego PWST im. L. Solskiego (filia we Wrocławiu) oraz kierunku pedagogicznego na Uniwersytecie Wrocławskim. Ukończył dwuletni kurs Techniki Meisnera w Laboratorium Meisnera, zaawansowaną klasę Meisner Technique for Advanced oraz szkolenie Teachers Training w Meisner Institute Poland. Na scenie występował m.in. w spektaklach: „Xięgi Schulza” (Teatr Polski we Wrocławiu), „Klatka z łez” (Wrocławski Teatr Tańca), „Hamlet – Komentarz” (Teatr Pieśni Kozła), a także w licznych projektach teatralnych i tanecznych łączących ruch, tekst i rytm. Wielokrotny mistrz Polski w stepowaniu, założyciel Wrocławskiej Stepowni. Współpracuje z branżą gier komputerowych jako aktor motion capture (Wiedźmin, Dying Light). Na ekranie pojawił się m.in. w filmach: Ach śpij kochanie, Martin Luther: The Idea That Changed the World, a także w produkcjach telewizyjnych i serialach. Pasjonat podróży ekstremalnych – konno przemierzył Mongolię, a kajakiem pokonał syberyjską Lenę. Dominik Kujawa Celeus, Bass-baritone Urodzony 26 maja 1988 roku we Wrocławiu, rozpoczął edukację muzyczną w 1993 roku w Społecznej Szkole Muzycznej im. Ignacego Paderewskiego. Studiował na Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w klasie prof. Bogdana Makala oraz na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie dr hab. Artura Stefanowicza. Doskonalił swoje umiejętności wokalne podczas kursów mistrzowskich prowadzonych przez wybitnych pedagogów, m.in. Eytana Pessena, Teresę Żylis-Garę, Rudolfa Piernaya oraz wielu innych, regularnie uczestnicząc w Zimowych Kursach Wokalnych w Dusznikach-Zdroju. Laureat wielu konkursów wokalnych, w tym I nagrody na XII Ogólnopolskim Konkursie Wokalnym im. Franciszki Platówny oraz wyróżnienia w 55. Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w 's-Hertogenbosch w kategorii Wagnerowskiej. Jego międzynarodowa kariera obejmuje występy m.in. w Operze Bałtyckiej, Operze i Filharmonii Podlaskiej, na BBC Proms, Schleswig-Holstein Musik Festival, Abu Dhabi Classics, Gstaad Menuhin Festival oraz na festiwalach w USA i Europie. Śpiewał pod batutą takich dyrygentów jak Paul McCreesh, Sylvain Cambreling czy Charles Dutoit, występując m.in. w Royal Albert Hall, Barbican Hall, Salle Pleyel i Gewandhaus. Współpracuje z zespołami Collegium 1704, Capella Cracoviensis, Krakowską Operą Kameralną oraz występował z Opera Classica Europa i Mythos Opera Festival. Wśród jego najważniejszych ról znajdują się Figaro (Wesele Figara), Leporello (Don Giovanni), a także partie w Cyganerii, Hrabinie, IX Symfonii Beethovena, Thamosie, królu Egiptu Mozarta i A Madrigal Opera Philipa Glassa. W 2017 roku nagrał partię Lubora w Legendzie Bałtyku Feliksa Nowowiejskiego z Sinfonią Varsovią pod batutą Sebastiana Perłowskiego. Samuel Ferreira Hades, Baritone Samuel Ferreira to brazylijski baryton, odnoszący sukcesy na scenach Europy, USA, Brazylii i Chin, występując w operach, recitalach i koncertach symfonicznych. Laureat i finalista licznych konkursów, został wyróżniony nagrodą Encouragement Award przez The Metropolitan Opera w Nowym Jorku. Oprócz kariery scenicznej, Samuel jest również oddanym nauczycielem śpiewu i pedagogiem muzycznym. Obecnie realizuje studia podyplomowe z zakresu psychoanalizy i prowadzi prywatne studio wokalne oraz nagraniowe "Soul and Sound Studio" w Warszawie. Javier Cárcel Hidalgo-Saavedra Triptolemus, Tenor Javier to twórca teatralny, aktor, reżyser i śpiewak z Walencji w Hiszpanii. Jego praca łączy tradycję z nowoczesnym wyrazem artystycznym, kształtowana przez jego „bękarcką” tożsamość – nieustannie zmieniającą się mieszankę dyscyplin, kultur i strategii, którą postrzega jako swoją siłę. Jego spektakle są otwarte na to, co nieprzewidywalne i transformujące, zakorzenione we współpracy, wymianie międzykulturowej i artystycznym ryzyku. Obecnie występuje w ELEUSIS z Teatrem Pieśń Kozła oraz pełni funkcję asystenta reżysera przy spektaklu FARRA w wykonaniu Narodowej Kompanii Teatru Klasycznego / Lucas Escobedo – przedstawieniu nominowanym do trzech nagród Max i będącym finalistą w kategorii Najlepszy Spektakl Teatru Muzycznego. W 2024 roku wyreżyserował i wystąpił w NOBODY SLEEPS, nagrodzonym przez Institut del Teatre za Twórczość, Badania i Refleksję. Kształcił się w Międzynarodowym Laboratorium Aktora w Ruchu (2010), a w 2015 roku uzyskał licencjat z teatru fizycznego na Institut del Teatre w Barcelonie. W latach 2010–2016 występował i współreżyserował spektakle z artystami takimi jak Ximo Flores, Matej Matejka, Lluis Graells, Jordi Basora, Pedro Galiza, Amalia Fernández, Eulàlia Bergadà i Andrés Corchero. Współpracował także z Obskené Theatre i MOVEO przy Tu vas Tomber, które zdobyło Nagrodę Publiczności na Festiwalu w Huesce oraz nagrodę dla Wschodzącego Artysty na Festiwalu Imaginarius. W latach 2016–2022 pracował w Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards – National Theater / Teatro della Toscana, gdzie występował w Sin Fronteras, The Underground oraz Songs of Tradition. Nieustannie doskonali swój warsztat, pracując z zespołami i artystami takimi jak LosCorderos.sc, Gey Pin Ang, Milòn Mela, Pere Sais, Teatr ZAR, Natalka Polovynka, Carlota Subirós, Alejandro Tomas Rodriguez i Thomas Richards. W 2024 roku ukończył studia magisterskie na kierunku Contemporary Physical Performance Making (CPPM) w Estońskiej Akademii Muzyki i Teatru, współpracując z takimi artystami i zespołami jak DV8, GECKO, Tanztheater Wuppertal Pina Bausch, Theater Re, La Pocha Nostra, Electric Company Theatre i innymi. W 2022 roku założył NO(W)HERE – Performing Arts Lab, kontynuując swoją nomadyczną praktykę pedagogiczną i rozwijając nowe spektakle poprzez badania artystyczne i współpracę.