Corpus jest próbą zobrazowania ulotności dźwięku i ruchu splecionych wokół tańczącego ciała. Dźwięk wydobywa się z ruchu, a ruch staje się słyszalnym rytmem i wibracją. Ciało tworzy napięcie, próbując swobodnie bawić się akustycznym i niepokojącym aspektem głosu, tańca i fonosfery. Warstwy wizualne i dźwiękowe rywalizują o uwagę widza, podczas gdy tańczące ciało performera stara się dać im równą przestrzeń - funkcjonując raz jako instrument, raz jako obraz. Nieustannie się poruszam, tworzę rytm, kształtuję przez niego czas. Rytm mojego oddechu staje się słyszalny, naturalnie związany z ruchem, zmieniający się wraz z nim. Kontrolując swój głos, utrzymuję melodię w różnych powtórzeniach, dzieląc się na polirytmiczne warstwy. Gdy jedna z nich zyskuje więcej swobody, druga zdaje się podtrzymywać wzór, uwypuklając cechy dźwięku i ruchu. Prawie niemożliwa próba idealnego powtórzenia wędruje przez ciało, prowadząc dialog z samym sobą. Oddzielam głos, oddech i ciało, próbując zakłócić ich jedność, skłonić widzów do zastanowienia się nad źródłem dźwięku i jakością głosu rozpoznawaną jako ludzka. L. Adel, wizualizacje: Gdyby unaocznić czas, zwizualizować sekwencje ruchów i odwzorować dźwięk - zamknęłabym wtedy performujące ciało w czułej na ruch i dźwięk otulinie technologicznej interpretacji. Przeszłość nie ulatuje, na przedstawionej wertykalnie osi czasu rozkłada zmiany i buduje kontekst. Przesyłając informacje o położeniu performera, sensor tworzy zwielokrotnienia tańczącego ciała, które przekształcam w wizualizacje. Unaoczniam i podkreślam to, co przez swoją efemeryczną naturę delikatnie zdarza się w każdym ruchu ciałodźwięku Aleksandry Nowakowskiej.

Aleksandra Nowakowska https://aleksandranowakowska.cargo.site/ Obecnie studiuje w Instytucie Teatrologii Stosowanej na kierunku Choreografia i Performance w Giessen (Niemcy), absolwentka Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie. Stypendystka programu DAAD (Deutscher Akademischer Austauschdienst Scholarships) w dziedzinie Sztuk Performatywnych. Autorka projektu “Miasto w dotyku” skupiającym się na ciele w przestrzeni miejskiej, procesie tworzenia własnych ścieżek i nadawania im znaczenia, ruchem w przestrzeni publicznej. W ramach rezydencji Gdańskiego Festiwalu Tańca zrealizowała spektakl “Dzień”. Jej spektakl solowy SPEECHLESS został zagrany m.in. w Przestrzeni Muzyki Współczesnej HashtagLab (wraz z duetem PODPORA/KOHYT), w Przestrzeniach Sztuki w Lublinie i Zakładzie Tańca Akademii Muzycznej w Katowicach. Współtworzyła performance “CiałoStanowienie” w Warszawskim Pawilonie Architektury ZODIAK. Prezentowała solo “Corpus” podczas cyklu FUTUROFONIA: PRAWYKONANIA w Operze Bałtyckiej w Gdańsku. Związana z Teatrem na Faktach przy Instytucie Grotowskiego zajmującym się teatrem dokumentalnym i metodą verbatim, gdzie współtworzyła scenariusze spektakli w oparciu o przeprowadzone wywiady (“W końcu będzie ciepło”; “Alternatywne życie, czyli traktat o snach”; “eSki”). Współpracowała z Wrocławskim Teatrem Pantomimy, Teatrem na Faktach Instytutu Grotowskiego we Wrocławiu, Teatrem Barakah w Krakowie. Dramaturżka spektaklu „Sprawozdanie dla Akademii” w reż. Macieja Gorczyńskiego, uczestniczka „Szkoły dramaturgów społecznych” z Arturem Pałygą w Stole Powszechnym w Warszawie. Laura Adel (ur. 23 maja 1994 w Gdańsku) –http://www.lauraadel.com/ Artystka interdyscyplinarna. Obecnie realizuje pracę doktorską pt. "Czułość sztuki: badania i kreacja immersyjnych instalacji interaktywnych", pod opieką prof. Jakuba Jernajczyka w Szkole Doktorskiej Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Otrzymała Stypendium dla Doktorantów im J. Grotowskiego za wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki. Odbyła pobyt rezydencyjny w University of Applied Arts w Linz, w Austrii, gdzie pod opieką prof. Martina Kaltenbrunnera rozwijała swoje obiekty rzeźbiarskie, wzbogacając je o interaktywność dotykową. W ramach doktoratu opracowuje autorską koncepcję "postawy dialogicznej", argumentując, że interakcja z technologią pozwala ludziom przekraczać ograniczenia ciała, wspierając zdolności poznawcze i pogłębiając relację ze współczesnym środowiskiem. W swojej praktyce artystycznej poszukuje delikatności cyfrowego świata, tworząc abstrakcyjne, ruchome obrazy inspirowane zjawiskami naturalnymi. Tworzy instalacje, wideo oraz obiekty. Prace Laury Adel były prezentowane między innymi w Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia w Gdańsku, Pawilonie Czterech Kopuł - Muzeum Sztuki Współczesnej we Wrocławiu czy Europejskim Centrum Nowych Mediów Ars Electronica w Austrii.